شما تا چه حد بر ریسک های بازار و کسب و کار خود کنترل و نظارت دارید؟
شاید تعجب کنید اگر بگوییم که پاسخ شما به این پرسش، ارتباط بسیار نزدیکی با فرهنگی دارد که در آن رشد کرده اید! در حقیقت، “ریسک” یک مفهوم خاص است که تنها توسط افرادی درک می شود که حقیقتا طالب و خواستار آن باشند. هر چه میران کنترل و تسلط شما بر شرایط بیشتر باشد، بهتر می توانید درباره مفهوم انواع ریسک پذیری ها قضاوت نموده و در نهایت، سود بیشتری بدست آورید.
بنابراین، “رویکرد مدیریت ریسک” شما تا میزان زیادی از فرهنگ و شخصیت درونی تان منشأ می گیرد. شما تا جاییکه ممکن باشد به تصمیمات درونی خود پایبند هستید و بیش از هر چیز، نسبت به تصمیمات رقبای خود آسیب پذیر می باشید. هندسه ریسک پذیری بطور اساسی حول یک سوال ساده می گردد و آن اینکه :
چه کسی مسئولیت را بر عهده می گیرد؟
پاسخ این سوال در شرکت ها و سازمان های مختلف، تاریخچه قدیمی ای دارد و تقریبا به دهه 1980 میلادی باز می گردد. مثلا یک فرض آن است که هنجارها و ارزش های جامعه غربی با مدرنیزه و رشد اقتصادی همراه می باشد. ریسک پذیری ای که تحت تاثیر انتخاب ارزش ها و هنجارهای فرهنگی و اجتماعی یک فرد نگرفته باشد، بندرت در تاریخ کسب‌وکار مشاهده می شود. مدیریت ریسک موفق نیز از این قاعده مستثنی نبوده و حتی با مدل سازی ریاضیاتی نیز قابل ارزیابی است.
در این نوع فلسفه یا مکتب تفکری، سرنوشت ما تحت تاثیر عوامل خارجی قرار داشته و دانش ما درباره این نیروها محدود است. بطوریکه پس از رویارویی با الگوهای ریسک پذیری خارج از کنترل خود، با سردگمی و شگفتی مواجه می شویم. فرهنگ ها در پذیرش ریسک تحت تاثیر عوامل زیادی قرار می گیرند که شامل : مشتریان، تامین کنندگان، کارمندان، سرمایه گذاران، دولت و جامعه هستند. در برخی فرهنگ ها، ریسک پذیری می تواند توسط افراد دیگر نیز به شما القا شود یعنی یک تیم یا گروه کاری خود به استقبال ریسک برود و تنها یک نفر مسئولیت عواقب ریسک پذیری را بر عهده نداشته باشد.
اما به سادگی می توان تشخیص داد که یک فرهنگ از درون یا بیرون القا می شود. برای این منظور، یک مؤسسه تحقیقاتی مطالعات خود را بر روی نمونه ای متشکل از 100000 مدیر در 100 کشور جهان طی 25 سال اخیر انجام داده است. در یکی از پیمایش های اخیر، از این مدیران خواسته شد که میزان موافقت خود با عبارت زیر را بیان نمایند: من خودم مسئول هر آنچه هستم که برای من اتفاق می افتد. میران توافق مدیران برخاسته از فرهنگ های گوناگون ر کشورهای مختلف در جدول زیر نشان داده است:
نتایج بررسی ها و داده های در دسترس بسیار جالب توجه می باشد. بطور مثال، مجله Te Econominst گزارش نموده است که میزان رشد و توسعه در کشورهایی که ریسک پذیری درون القا کننده دارند 0.8% می باشد، در حالیکه این رقم در کشورهای برون القا کننده 3.2% یعنی 3 برابر بیشتر و سریعتر است.
در نتیجه، چنانچه تیم های کاری به القای ریسک پذیری و ترغیب همکاران مستعد خود به پذیرش ریسک های جدید در کسب و کار بپردازند، با رشد و توسعه سریع تر و پر بازده تر در سازمان های خود مواجه خواهیم بود.
