یک سرمایهگذاری که بیشترین بازده را دارد
مهندسی بود که در تعمیر دستگاههای مکانیکی استعداد و تبحر داشت. او پس از 30 سال خدمت صادقانه و با یاد و خاطری خوش بازنشسته شد. دو سال بعد، از طرف شرکت درباره رفع اشکال بهظاهر لاینحل یکی از دستگاههای چندین میلیون دلاری با او تماس گرفتند. آنها هر کاری که از دستشان برمیآمد، انجام دادند اما هیچکسی نتوانست آن مشکل را حل کند، بنابراین ناامیدانه به او متوسل شده بودند که در رفع بسیاری از این مشکلات در گذشته موفق بوده است.
مهندس این امر را با رغبت میپذیرد. او یک روز تمام به وارسی دستگاه میپردازد و در پایان کار با یکتکه گچ علامت ضربدر را روی یک قطعه مخصوص دستگاه میکشد و با سربلندی میگوید: «اشکال اینجاست». آن قطعه تعمیر میشود و دستگاه بار دیگر به کار میافتد، مهندس دستمزد خود را 50 هزار دلار معرفی میکند. حسابداری تقاضای گزارش و صورتحساب مواد مصرفی میکند و او بهطور مختصری اینطور گزارش میدهد: «بابت یک قطعه گچ یک دلار و بابت دانستن اینکه ضربدر را کجا بزنم 49هزار و 999 دلار».
نکته اینجاست که در دنیای امروز آنچه بیشتر ارزش دارد دانش و آگاهی است، نه قطعات و وسایل. دانش امروز در مغز انسانها نهفته شده است، نه در متراژ زمین و ساختمان و نظایر آن. ما تا امروز چقدر برای افزایش داراییهای خودمان، درواقع داراییهای ذهنی و آنچه در ذهن و مغزمان است، سرمایهگذاری کردهایم؟ فارغ از اینکه چقدر بر روی داراییهای ذهنی سرمایهگذاری کردهایم بهتر آن است تا مقدار آن را افزایش دهیم.
